| ลำดับ |
คำเขียน |
คำอ่าน |
คำแปล |
| 1 |
ตณฺหกฺขโย สพฺพทุกฺขํ ชินาติ |
ตันหักขะโย สับพะทุกขัง ชินาติ |
เมื่อหมดตัณหา ก็ไม่มีทุกข์ |
| 2 |
นาสมฺเส กตปาปมฺหิ |
นาสัมเส กะตะปาปัมหิ |
ไม่ควรคบหา กับคนทำบาป |
| 3 |
น สงฺคโม ปาปชเนน เสยฺโย |
นะ สังคะโม ปาปะชะเนนะ เสยโย |
การคบคนพาล ไม่มีประโยชน์เลย |
| 4 |
ทุกฺโข พาเลหิ สงฺคโม |
ทุกโข พาเลหิ สังคะโม |
คบคนพาล นำมาซึ่งความเดือดร้อน |
| 5 |
กตญฺจ สุกตํ เสยฺโย |
กตัญจะ สุกะตัง เสยโย |
มาทำความดีกันดีกว่า |
| 6 |
หิตญฺจ สาธุญฺจ ปรมทุกฺกรํ |
หิตัญจะ สาธุญจะ ปะระมะทุกกะรัง |
กรรมดี มีประโยชน์ ทำได้ยากยิ่ง |
| 7 |
สุกรานิ อสาธูนิ จ |
สุกะรานิ อะสาธูนิ จะ |
กรรมไม่ดี ทำได้ง่าย |
| 8 |
สกมฺมุนา หญฺญติ ปาปธมฺโม |
สกัมมุนา หัญญะติ ปาปะธัมโม |
คนชั่ว ย่อมเดือดร้อนเพราะกรรมชั่วของตน |
| 9 |
นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต |
นัตถิ ปาปัง อกุบพะโต |
บาป ไม่มีแก่ผู้ไม่กระทำ |
| 10 |
กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ |
กัมมุนา โหติ พราหมะโณ |
คนเราจะดี เพราะการกระทำ |
| 11 |
กมฺมุนา วสโล โหติ |
กัมมุนา วะสะโล โหติ |
คนเราจะเลวเพราะการกระทำ |
| 12 |
มนสา สํวโร สาธุ |
มะนะสา สังวะโร สาธุ |
ระมัดระวังใจ เป็นความดี |
| 13 |
วาจาย สํวโร สาธุ |
วาจายะ สังวะโร สาธุ |
ระมัดระวังวาจา เป็นความดี |
| 14 |
กาเยน สํวโร สาธุ |
กาเยนะ สังวะโร สาธุ |
ระมัดระวังกาย เป็นความดี |
| 15 |
นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ |
นัดถิ อัตตะสะมัง เปมัง |
ไม่มีความรักใด เสมอด้วยความรักตน |
| 16 |
มนสฺส อุสฺสนฺนตาย มนุสฺสา |
มนัสสะ อุสสันนะตายะ มนุสสา |
ชื่อว่าเป็นมนุษย์ เพราะมีใจสูง |
| 17 |
โกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ |
โกทาภิภูโต กุสะลัง ชะหาติ |
ผู้มีความโกรธครอบงำ ย่อมห่างไกลกุศล |
| 18 |
อิจฺฉา หิ อนนฺตโคจรา |
อิดฉา หิ อะนันตะโคจะรา |
ความอยาก ละได้ยาก |
| 19 |
อิจฺฉา โลกสฺมิ ทุชฺชหา |
อิดฉา โลกัดสะมิ ทุดชะหา |
ความอยาก ละได้ยาก |
| 20 |
อติโลโภ หิ ปาปโก |
อะติโลโภ หิ ปาปะโก |
ความละโมบโลภมาก เป็นบาป |
| 21 |
อรติ โลกนาสิกา |
อะระติ โลกะนาสิกา |
ความริษยา ทำให้โลกเสื่อม |
| 22 |
โลโภ ธมฺมานํ ปริปนฺโถ |
โลโภ ธัมมานัง ปะริปันโถ |
ความโลภ เป็นอันตรายต่อทุกสิ่ง |
| 23 |
ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ |
ทะทะโต ปุนยัง ปะวัดทะติ |
เมื่อให้ บุญก็เพิ่มขึ้น |
| 24 |
น โหติ สุขํ ทุกฺกฏการินา |
นะ โหติ สุขัง ทุกกะตะการินา |
ผู้ทำชั่ว ย่อมไม่มีความสุข |
| 25 |
กตสฺส นตฺถิ ปฏิการํ |
กะตัดสะ นัดถิ ปะติการัง |
สิ่งที่ทำแล้ว ทำกลับคืนไม่ได้ |
| 26 |
องฺคํ ธนํ ชีวิตญฺจาปิ สพฺพํ |
อังคัง ธะนัง ชีวิตัญจาปิ สัพพัง |
ผู้กล้า สละทรัพย์ อวัยวะและชีวิต เมื่อระลึกถึงธรรม |
| 27 |
องฺคํ จเช ชีวิตํ รกฺขมาโน |
อังคัง จะเช ชีวิตัง รักขะมาโน |
ผู้กล้า สละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต |
| 28 |
จเช ธนํ องฺควรสฺส เหตุ |
จะเช ธะนัง อังคะวะรัสสะ เห-ตุ |
คนกล้า สละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ |