สระ ในทางภาษาศาสตร์ หมายถึง เสียงที่เปล่งออกมาจากช่องเสียง โดยไม่มีการกักอากศ ต่างกับ พยัญชนะ ที่จะมีการกักอากาศด้วยอวัยวะออกเสียงในช่องปากอย่างน้อยหนึ่งจุด สระเป็นส่วนประกอบหนึ่งของพยางค์ และทั่วไปมักจะเป็นแกนของพยางค์ โดยมีพยัญชนะและวรรณยุกต์ เป็นอีกสองส่วนประกอบของพยางค์

 
              เสียงสระในภาษาไทยมี 32 เสียง ดังนี้

เมื่อเวลาออกเสียงสระ เช่น อะ อา เอะ เอ เอียะ เอีย จะออกเสียงแตกต่างกัน บางตัวออกเสียงสั้น บางตัวออกเสียงยาว บางตัวเหมือนมีสระสองเสียงกล้ำกัน ดังนั้น จึงจัดแบ่งเสียงสระเป็นพวกใหญ่ ๆ ได้ 5 พวกด้วยกัน คือ

                    สระเสียงสั้น ได้แก่ สระที่ออกเสียงสั้น คือ อะ อิ อึ อุ เอะ แอะ โอะ เอาะ เออะ เอียะ เอือะ อัวะ ฤ ฦ อำ ไอ ใอ เอา
                     สระเสียงยาว ได้แก่ สระที่ออกเสียงยาว คือ อา อี อื อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว ฤๅ ฦๅ
                  สระเดี่ยว ได้แก่ สระที่เปล่งเสียงออกมาเป็นเสียงเดียว ไม่มีเสียงอื่นประสมมี 18 ตัวได้แก่ อะ อา อิ อี อึ อื อุ อู เอะ เอ แอะ แอ เออะ เออ โอะ โอ เอาะ ออ
                     สระประสม คือ สระที่มีเสียงสระเดี่ยว 2 ตัวประสมกัน มี 6 ตัวได้แก่
                            1. เอียะ เสียง อิ กับ อะ ประสมกัน
                            2. เอีย เสียง อี กับ อา ประสมกัน
                            3. เอือะ เสียง อึ กับ อะ ประสมกัน
                            4. เอือ เสียง อื กับ อา ประสมกัน
                            5. อัวะ เสียง อุ กับ อะ ประสมกัน
                            6. อัว เสียง อู กับ อา ประสมกัน
                    สระเกิน คือ สระที่มีเสียงซ้ำกับสระเดี่ยว ต่างกันก็แต่ว่าสระเกิน จะมีเสียงพยัญชนะประสมหรือสะกดอยู่ด้วย มี 8 ตัว ได้แก่
                            1. ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ (รึ รือ ลึ ลือ) มีเสียงพยัญชนะ ร ล ประสมอยู่
                            2. อำ มีเสียง อะ และพยัญชนะ ม สะกด
                            3. ใอ ไอ มีเสียง อะ และพยัญชนะ ย สะกด (คือ อัย)
                            4. เอา มีเสียง อะ และพยัญชนะ ว สะกด

   http://innovation.kpru.ac.th/web17/551121704/innovation/index.php/2