คำ หมายถึง เสียงที่เปล่งออกมาแล้วมีความหมาย อาจจะเปล่งเพียงครั้งเดียวเรียกว่าคำพยางค์เดียว เช่น ฉัน คุณ เธอ แม่ พี่ ฯลฯ หรือเปล่งออกมาหลายครั้งเรียกว่าคำหลายพยางค์ เช่น แสดง วิชา อัธยาศัย ฯลฯ
          คำเป็นสารที่ผู้พูดหรือผู้เขียนเจตนาหรือตั้งใจสื่อไปยังผู้ฟังหรือผู้อ่าน คำทุกคำจึงมีความหมายทั้งสิ้น ซึ่งอาจจะมีความหมายนัยตรง(โดยตรง) และคำที่มีความหมายโดยนัย(เชิงเปรียบเทียบ หรือ นัยประหวัด)

      
           คำที่มีความหมายนัยตรง(โดยตรง) หมายถึง คำที่มีความหมายอันเป็นคุณสมบัติประจำของคำ ไม่เกี่ยวข้องกับปัจจัยว่าผู้พูดเป็นใครและผู้ฟังเป็นใคร คำประเภทนี้บางคนเรียกว่า คำที่มีความหมายประจำรูป หรือ คำที่มีความหมายตรงตัว

          ตัวอย่างคำที่มีความหมายนัยตรง
                     คำที่มีความหมายนัยตรง ความหมายของคำ
                      กิน เคี้ยวแล้วกลืนลงกระเพาะ
                     ดาว สิ่งที่เห็นเป็นดวงมีแสงระยิบระยับในท้องฟ้าเวลามืด นอกจากดวงจันทร์และดวงอาทิตย์
                    หมู ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เป็นสัตว์กีบคู่ ตัวอ้วน หาอาหารด้วยการใช้จมูกดุน มีทั้งที่เป็นสัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่า
                    เพชร ชื่อแก้วหรือหินที่แข็งที่สุด และมีลักษณะแวววาวใช้ทำเครื่องประดับบ้านเล็ก บ้านที่มีขนาดเล็ก
                    ยื่นซองขาว ส่งซองจดหมายที่มีสีขาวให้คนรับไป

          คำความหมายโดยนัย หมายถึง คำที่มีความหมายไม่ตรงตามความหมายโดยตรง หรือความหมายประจำรูป แต่มีความหมายอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งผู้ส่งสารมีเจตนาส่งไปยังผู้รับ เพื่อตีความหมายเปรียบเทียบเอง

ตัวอย่างคำที่มีความหมายโดยนัยความหมายของคำ
                  กิน ฉ้อราษฎร์บังหลวงหรือคอรัปชั่น
                  ดาว ความเด่น ความสวยงาม
                  หมู ง่าย
                  เพชร สิ่งที่มีค่ามาก
                  บ้านเล็ก ภรรยาน้อยของพ่อ
                  ยื่นซองขาว ไล่ออกจากงาน

     http://fahsairukjang.blogspot.com/2013/11/blog-post_8612.html