ความหมายของคำควบกล้ำ

         คำควบกล้ำ (อักษรควบ)  หมายถึง  พยัญชนะสองตัวเขียนเรียงกันอยู่ต้นพยางค์  และใช้สระเดียวกัน  เวลาอ่านออกเสียงกล้ำเป็นพยางค์เดียวกัน  เสียงวรรณยุกต์ของพยางค์นั้น  จะผันเป็นไปตามเสียงพยัญชนะตัวหน้า

ข้อสังเกตว่าเป็นคำควบกล้ำ

         ๑. คำควบกล้ำเวลาสะกดต้องมีพยัญชนะต้นสองตัว โดยจะมี ร ล ว รวมอยู่ในพยัญชนะต้น

             เช่น   กราบ สะกดว่า กร + อา + บ อ่านว่า กราบ

                      แปรง สะกดว่า ปร + แอ + ง อ่านว่า แปรง

                      กลาง สะกดว่า กล + อา + ง อ่านว่า กลาง

                      ควาย สะกดว่า คว + อา + ย อ่านว่า ควาย

                      แขวน สะกดว่า ขว + แอ + น อ่านว่า แขวน

         ๒. เมื่อมีพยัญชนะต้นสองตัวแล้วแต่ต้องไม่อ่านออกเสียง อะกึ่งเสียงที่พยัญชนะต้น

             เช่น   ตลาด สะกดว่า ตล + อา + ด อ่านว่า ตะ - หลาด

                      สวาย สะกดว่า สว + อา + ย อ่านว่า สวาย

                      สว่าง สะกดว่า สว + อา + ง+ ่ อ่านว่า สว่าง

         ๓. ต้องไม่ใช่คำที่มี ห นำ

             เช่น   หรอก สะกดว่า หร + ออ + ก อ่านว่า หรอก

                      หลับ สะกดว่า หล + อะ + บ อ่านว่า หลับ

                      แหวน สะกดว่า หว + แอ+ น อ่านว่า กราบ

         ๔. ระวังคำที่มีสระอัวเพราะจะไม่ใช่คำที่มีวควบกล้ำ

             เช่น   สวย สะกดว่า ส + อัว + ย อ่านว่า สวย

                      ควร สะกดว่า ค +อัว + ร อ่านว่า ควร

คำควบกล้ำแท้

          ๑. พยัญชนะต้นควบกับ ร ได้แก่ ครู เพราะ ครัว กรน ปรวนแปร ขรุขระ พระ ตรง ครั้ง กราบ โปรด ปรักปรำ ครื้นเครง เคร่งครัด ครอบ ปรอย กรอง คำที่มี ร เป็นคำควบกล้ำ คำควบกล้ำคือคำที่อ่านออกเสียงพยัญชนะต้น ทั้งสองตัวหน้า เป็นเสียงกล้ำพร้อมกันมี กร- ขร- คร- ตร- ปร- พร- เช่น เต่ากระ มะกรูด ปลากราย กราบพระ ครีบปลา หอยแครง พรุกไทย เครื่องบิน แปรงฟัน เสือโคร่ง

          ๒. พยัญชนะต้นควบกับ ล ได้แก่ เปล่า ปลีก คลาน คลุก เคล้า เปลี่ยนแปลง กลบ กลม เพลิดเพลิน เกลี้ยกล่อม เกลียวคลื่น คล่องแคล่ว เกล้า คำที่มี ล เป็นคำควบกล้ำ คำควบกล้ำคือคำที่อ่านออกเสียงพยัญชนะต้น ทั้งสองตัวหน้า เป็นเสียงกล้ำพร้อมกันมี กล- ขล- คล- ปล- พล- เช่น ของกลาง เป่าขลุ่ย กล่องนม เปลวไฟ ลำคลอง ปลีกล้วย พลอย แปลงผัก เกล็ดปลา ตีกลอง

          ๓. พยัญชนะต้นควบกับ ว ได้แก่ กวาด ขวาน ควาย ขวิด แคว่งคว้าง แขวน ขวนขวาย คว่ำ ควาญ แกว่งไกว ความ แคว้น ขวัญ ควัน คำที่มี ว เป็นคำควบกล้ำ คำควบกล้ำคือคำที่อ่านออกเสียงพยัญชนะต้น ทั้งสองตัวหน้า เป็นเสียงกล้ำพร้อมกันมี กว- ขว- คว- เช่น แตงกวา ไม้แขวนเสือ ขวาน ควันไฟ กวาง นอนคว่ำ ไขว่ห้าง สูงกว่า ควาย ไม้กวาด

คำควบกล้ำไม่แท้

          ๑. คำควบไม่แท้ ได้แก่ พยัญชนะ ร ควบกับพยัญชนะตัวหน้าประสมสระตัวเดียวกัน เวลาอ่านไม่ออกเสียง ร ออกเสียงเฉพาะตัวหน้าหรือมิฉะนั้นก็ออกเสียง เป็นเสียงอื่นไป

          ๒. คำควบไม่แท้ที่ออกเสียงเฉพาะพยัญชนะตัวหน้า ได้แก่  พยัญชนะ จ ซ ศ ส ควบกับ ร เช่น จริง ไซร้ เศร้า ศรี ศรัทธา สร้าง เสริม สร้อย สระ สรง สร่าง

          ๓. คำควบไม่แท้ ท ควบกับ ร แล้วออกเสียงกลายเป็น ซ ได้แก่ ทรง ทราบ ทราม ทราย แทรก ทรุด โทรม มัทรี

          เว็บไซต์  :  https://sites.google.com/site/thaiclass55/hlak-phasa-thiy/xaksr-khwb-kla