ความหมายของคำสรรพนาม

         คำสรรพนาม  คือ  คำที่ใช้แทนคำนามที่ผู้พูดหรือผู้เขียนได้กล่าวแล้ว  หรือเป็นที่เข้าใจกันระหว่างผู้ฟังกับผู้พูด  เพื่อไม่ต้องกล่าวคำนานซ้ำ

ชนิดของคำสรรพนาม

        ๑. บุรษสรรพนาม คือ คำ สรรพนามที่ใช้แทนผู้พูด แบ่งเป็นชนิดย่อยได้ 3 ชนิด คือ

                ๑.๑ สรรพนามบุรุษที่ ๑ ใช้แทนตัวผู้พูด

                        เช่น ผม ฉัน ดิฉัน กระผม ข้าพเจ้า กู เรา ข้าพระพุทธเจ้า อาตมา หม่อมฉัน เกล้ากระหม่อม

                ๑.๒ สรรพนามบุรุษที่ ๒ ใช้แทนผู้ฟัง หรือผู้ที่เราพูดด้วย

                        เช่น คุณ เธอ ใต้เท้า ท่าน ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ฝ่าพระบาท พระคุณเจ้า

                ๑.๓ สรรพนามบุรุษที่ ๓ ใช้แทนผู้ที่กล่าวถึง

                        เช่น  เขา มัน ท่าน พระองค์

        ๒. ประพันธสรรพนาม คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนคำนามและใช้เชื่อมประโยคทำหน้าที่เชื่อมประโยคให้มีความสัมพันธ์กัน ได้แก่คำว่า ที่ ซึ่ง อัน ผู้

        ๓. นิยมสรรพนาม คือ สรรพนามที่ใช้แทนนามชี้เฉพาะเจาะจง  หรือบอกกำหนดความให้ผู้พูดกับผู้ฟังเข้าใจกัน  ได้แก่คำว่า นี่ นั่น โน่น

        ๔. อนิยมสรรนาม คือ สรรพนามใช้แทนนามบอกความไม่ชี้เฉพาะเจาะจงที่แน่นอนลงไป ได้แก่คำว่า อะไร ใคร ไหน ได บางครั้งก็เป็นคำซ้ำๆ เช่น ใครๆ อะไรๆ ไหนๆ

        ๕. วิภาคสรรพนาม คือ สรรพนามที่ใช้แทนคำนาม ซึ่งแสดงให้เห็นว่านามนั้นจำแนกออกเป็นหลายส่วน ได้แก่คำว่า ต่าง บ้าง กัน

                เช่น   - นักเรียน"บ้าง"เรียน"บ้าง"เล่น

                         - นักเรียน"ต่าง"ก็อ่านหนังสือ

        ๖. ปฤจฉาสรรพนาม คือ สรรพนามที่ใช้แทนนามที่เป็นคำถาม ได้แก่คำว่า อะไร ใคร ไหน ผู้ใด สิ่งใด ผู้ใด ฯลฯ

                เช่น   - "ใคร" ทำแก้วแตก

                         - เขาไปที่ "ไหน"

หน้าที่ของคำสรรพนาม

         ๑. เป็นประธานของประโยค

             เช่น   - "เขา"ไปโรงเรียน

                      - "ใคร"ทำดินสอตกอยู่บนพื้น

         ๒. ทำหน้าที่เป็นกรรมของประโยค (ผู้ถูกกระทำ)

             เช่น   - ครูจะตี"เธอ"ถ้าเธอไม่ทำการบ้าน

                      - คุณช่วยเอา"นี่"ไปเก็บได้ไหม

         ๓. ทำหน้าที่เป็นส่วนเติมเต็มหรือส่วนสมบูรณ์

             เช่น   - กำนันคนใหม่ของตำบลนี้คือ"เขา"นั่นเอง

                      - เขาเป็น"ใคร"

         ๔. ใช้เชื่อมประโยคในประโยคความซ้อน

             เช่น   - ครูชมเชยนักเรียน"ที่"ขยัน

         ๕. ทำหน้าที่ขยายนามที่ทำหน้าที่เป็นประธานหรือกรรมของประโยค เพื่อเน้นการแสดงความรู้สึกของผู้พูด จะวางหลังคำนาม

             เช่น   - คุณครู"ท่าน"ไม่พอใจที่เราไม่ตั้งใจเรียน

                      - ฉันแวะไปเยี่ยมคุณปู่"ท่าน"มา

          เว็บไซต์  :  http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/phichit/neeranuch_i/sec02p02.html