<< Go Back

          เสียงพยัญชนะ คือ เสียงที่เปล่งออกมาแล้วถูกสกัดกั้นโดยอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งทำให้เสียงต่างกันออกไปตามอวัยวะที่มาสกัดกั้น
เสียงพยัญชนะในภาษาไทยมี  44 รูป  21  เสียง  ดังนี้
รูปพยัญชนะ  มี  44  รูป  ดังนี้
                    ก                ข                ฃ                ค
                    ฅ                ฆ                ง                จ
                    ฉ                ช                ซ                ฌ
                    ญ                ฎ                ฏ                ฐ
                    ฑ                ฒ                ณ                ด
                    ต                ถ                ท                  ธ
                    น                บ                ป                 ผ    
                    ฝ                พ                ฟ                 ภ
                    ม                ย                ร                   ล
                    ว                ศ                ษ                   ส
                    ห                ฬ                อ                  ฮ
พยัญชนะ  44  รูป  จำแนกตามวิธีใช้เป็น  3  จำพวก  คือ
1.  พยัญชนะกลาง  คือ  พยัญชนะที่ใช้โดยทั่วไปทั้งภาษาไทย  บาลี  สันสกฤต  มี 21  รูป  คือ
    ก  ข  ค  ง  จ  ฉ  ช  ต  ถ  ท  น  ป  ผ  พ  ม  ย  ร  ล  ว  ส  ห
2.  พยัญชนะเดิม  คือ  พยัญชนะที่ติดมาจากแบบเดิมมีใช้กันในภาษาบาลีสันสกฤตโดยมาก 
ที  13  รูป  คือ
    ฆ  ฌ  ญ  ฏ  ฐ  ฑ  ฒ  ณ  ธ  ภ  ฬ  ศ  ษ
3.  พยัญชนะเติม  คือ  พยัญชนะไทยที่คิดเพิ่มเติมขึ้นภายหลังมี  10  รูป  คือ
    ฃ  ฅ  ซ  ฎ  ด  บ  ฝ  ฟ  อ  ฮ

หมายเหตุ  รูปพยัญชนะ  44  รูป  เป็นพยัญชนะต้นได้  42  รูป  พยัญชนะที่ไม่ใช้  คือ  ฃ  ฅ 
ส่วนพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดไม่ได้  คือ  ฃ  ฅ  ฉ  ผ  ฝ  ฌ  ห  อ  ฮ


เสียงพยัญชนะ  มี 21  เสียง  คือ
 กลุ่มที่  เสียงพยัญชนะ รูปพยัญชนะ  ที่เกิดเสียง  ประเภทของเสียง 
 1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
 / ก /
/ ค /
/ ง / 
/ จ /
/ ช /
/ ซ /
/ ย /
/ ด /
/ ต /
/ ท /
/ น /
/ บ / 
/ ป / 
/ พ /
/ ฟ /
/ ม /
/ ร /
/ ล / 
/ ว /
/ ฮ / 
/ อ /

 ข  ฃ  ค  ฆ


ช  ฉ  ฌ
ซ  ส  ศ  ษ
ญ  ย
ฎ  ด
ฏ  ต
ฐ  ฑ  ฒ  ถ  ท  ธ
น  ณ


ผ  พ  ภ
ฝ  ฟ


ล  ฬ

ห  ฮ
อ 
 กัณฐชะ  (คอ)
กัณฐชะ  (คอ)
กัณฐชะ  (คอ)
ตาลุชะ  (เพดานแข็ง)
ตาลุชะ  (เพดานแข็ง)
ทันตชะ  (ฟัน)
ตาลุชะ  (เพดานแข็ง)
ทันตชะ  (ฟัน)
ทันตชะ  (ฟัน)
ทันตชะ  (ฟัน)
ทันตชะ  (ฟัน)
โอษฐชะ  (ริมฝีปาก)
โอษฐชะ  (ริมฝีปาก)
โอษฐชะ  (ริมฝีปาก)
ริมฝีปากล่างและฟันบน
โอษฐชะ  (ริมฝีปาก)
มุทธชะ  (ปุ่มเหงือก)
ทันตชะ  (ฟัน)
โอษฐชะ  (ริมฝีปาก)
เส้นเสียง
เส้นเสียง
 อโฆษะ  เสียงกัก  สิถิล
อโฆษะ  เสียงกัก  ธนิต
โฆษะ  เสียงนาสิก
อโฆษะ  เสียงเสียดแทรก  สิถิล
อโฆษะ  เสียงเสียดแทรก  ธนิต
อโฆษะ  เสียงเสียดแทรก  (อุสุม)
โฆษะ  เสียงกึ่งสระ  (อัฒสระ)
โฆษะ  เสียงกัก  สิถิล
อโฆษะ  เสียงกัก  สิถิล
อโฆษะ  เสียงกัก  ธนิต
โฆษะ  เสียงนาสิก
อโฆษะ  เสียงกัก  สิถิล
อโฆษะ  เสียงกัก  สิถิล
โฆษะ  เสียงกัก  ธนิต
อโฆษะ  เสียงเสียดแทรก (อุสุม)
โฆษะ   เสียงนาสิก
โฆษะ  เสียงกระทบ
โฆษะ  เสียงข้างลิ้น
โฆษะ  เสียงกึ่งสระ (อัฒสระ)
อโฆษะ  เสียงเสียดแทรก (อุสุม)
อโฆษะ  เสียงกัก  สิถิล

           
หมายเหตุ
               สิถิล        คือ        ไม่มีกลุ่มลม
                                ธนิต         คือ        มีกลุ่มลม
                                เส้นเสียง   คือ        แต่เดิมว่าเกิดที่ฐานคอ  บางตำราว่าเกิดที่เพดานอ่อน
                                เพดานแข็ง    คือ     เกิดที่เพดานแข็ง-ปุ่มเหงือก
                                ฟัน            คือ       เกิดที่ฐานฟัน - ปุ่มเหงือก

 


https://sites.google.com/site/khrucngkl/2-seiyng-phyaychna


<< Go Back